ذره‌بین روی دوچرخه‌سواران شهر
مردم به یاد دارند که چند سال پیش پویشی بر سر زبان‌ها افتاد و به‌واسطه آنگاه و بیگاه رئیسی، مدیری، مدیرکلی یا حتی وزیری در صدر خبر رسانه‌های محلی و کشوری قرار می‌گرفت.
پویش "سه‌شنبه‌های بدون خودرو"
برنامه‌ای همگانی که هدفش ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری بود. چه‌بسا طراحانش همان آغاز با خود فکر می‌کردند اوایلش با یک روز در هفته شروع می‌شود و در افق بلند این طرح، جماعت کثیری را می‌دیدند که هرروز با دوچرخه سرکار حاضر می‌شوند و نشاط اجتماعی، سلامتی شهروندان و محیط زیستی پاک‌تر مهم‌ترین دستاورد ایده‌شان می‌شود!
این طرح اما گویا به سرنوشت دیگری دچار شده است؛ فراموشی!
خیلی به‌ندرت می‌توان افرادی را در جامعه پیدا کرد که به‌سلامتی خود و محیط‌زیست متعهد باشند و باید گفت نه‌تنها در همه‌سال‌های گذشته از تعداد خودروها در خیابان‌ها؛ به‌ویژه خودروهای تک‌سرنشین، کم نشده که حتی به‌واسطه برخی تغییرات اجتماعی، بر تعدادشان افزایش‌یافته است.
واقعیت این است که به ثمر نرسیدن بسیاری از طرح‌های شهری در حیطه دوچرخه، تا حد زیادی وابسته به خواست و اراده مردم است. هرچند در کنار همه تصمیم‌ها و اراده‌های فردی برای تغییر سبک زندگی، بسترسازی شهر و ایجاد زیرساخت‌ها از سوی مدیران و مهندسان شهری، عامل مهمی برای تشویق شهروندان نسبت به اجرای چنین طرح‌هایی است.
ایجاد مسیرهایی ویژه دوچرخه‌سواری، افزایش امنیت راکبان دوچرخه در شهر، ساخت پیست‌های مجهز و استاندارد دوچرخه‌سواری ویژه عموم مردم اعم از زنان، مردان، کودکان و نوجوانان و اقداماتی ازاین‌دست می‌تواند در بلندمدت نتایج مطلوبی را به بار آورد.
در سال‌های اخیر شهرداری قم اقدام به ساخت یکی از بزرگ‌ترین پیست‌های دوچرخه‌سواری در کشور در منطقه پردیسان کرد اما به علت مشکلاتی که در مسئله واگذاری زمین ایجاد شد، تکمیل آن دچار تأخیر شده است.
مدیر منطقه هشت شهرداری قم گفته یکی از مجموعه‌های ورزشی-تفریحی مورد تأکید شهردار در منطقه پردیسان، اجرای مجموعه پیست‌های دوچرخه است که پروژه‌ای چشم‌نواز، بی‌نظیر و فوق‌العاده زیبایی برای قم به شمار می‌رود.
اما این چشم‌نوازی را هنوز عموم مردم؛ که ذی‌نفعان اصلی این طرح هستند، ندیدند!
مجموعه‌ای که به قول سازندگانش دارای 12 پیست دوچرخه است و قریب ۵ سال است ساخت و بهره‌برداری از آن بر سر زبان‌هاست.
با همه این اوصاف اما آنچه در شهر و خیابان‌هایش دیده می‌شود افزایش خودروها، ترافیک و افزایش روزهای آلوده در فصل وارونگی است و گاهی باید با ذره‌بین دنبال دوچرخه‌سواران در شهر گشت. تغییر این سبک زندگی جز بافرهنگ سازی بلندمدت، افزایش زیرساخت‌ها، آموزش همگانی و همراهی و همدلی همه دستگاه‌های تصمیم‌گیرنده امکان‌پذیر نخواهد بود!
